Yerebatan sarnıcı

Yerebatan Sarnıcı,532 yılında dönemin İmparatoru 1. Justinianus tarafından sarayın su ihtiyacını karşılaması için yaptırılmıştır. Burası Stoa Bazilikası altına imşa ettirildiği için Bazilika Sarnıcı olarakta adlandırılır.

yerebatan sarnıcı

Yerebatan sarnıcı Sultanahmet'tedir. Yapının özelliğine gelince uzunluğu 140m. olup genişliği yaklaşık 70m. civarındadır. Şekil olarak dikdörtgen olup içinde yüksekliği 9m. olan 336 sütundan oluşmaktadır. 12 sıra halinde olup her sırada 28 tane sütun bulunmaktadır. Her bir sütun arasındaki mesafe 4.80 m. aralıktadır. Bu sütunlar yapıldığı tarihten daha eski yapılardan sökülerek yerleştirilmiş. Bir kısın sütunlar Cornnth üslübu taşırken birkısmı Dor üslubuyla yapılmıştır. Sütunların bir çoğu tek parça halindeyken bir kısmı üstüste konulmuş iki sütundan oluşmaktadır. Yerebatan Sarnıcının su stoplama haznesi tamı tamına 100.000 tondur.

Sarnıcın suyu İmparator Valens tarafından 368 yılında yapılan Valens Kemeri ile İmparator Jstinianus'un yaptırdığı Mağlova Kemeri sayesinde Belgrat Ormanlarından getirtilmiştir. İnşasında 7000 kölenin çalıştığı Yerebatan Sarnıcı2nın sütunlarında oyma ve kabartmalı olanlar dikkat çekmektedir. Özellikle Gözyaşı şeklinde olan sütun bazı rivayetlere göre buranın inşasında çalışan kölelerin ölmesini temsil etmektedir. Tavus Gözü, Sarkık Dal diğer oymalı sütunlardır.

Yerbatan Sarnıcı'nda en dikkat çeken sütun Medusa başlı olan sütundur. Roma Çağı heykel sanatı özelliği taşıyan Medusa başı nereden getirildiği konusunda kesin bir bilgi bulunmamaktadır.

Yerbatan Sarnıcı, Osmanlılar tarafından fetihten bir süre sonrada kullanmışlardır. Çeşme suyunu tercih ettikleri için Sarnıctaki su kullanılmamıştır. Osmanlı döneminde 18. ve 19.yy'da restore edilmiştir. En büyük restorasyon İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından 1987 yılında tamamlanmış ve ziyarete açılmış. Yurt dışından ve yurt içinden gelen turistlerin çok ilgisini çeken sarnıç gelen ziyaretçilerine farklı bir atmosfer yaşatmaktadır.